आशा

आशा

आशा वृध्दपणी एकच
कुणाचातरी मिळावा आधार
काठी मज फिरविते
हातात देऊनीया हात

अपत्ये झाली फुलपाखरे
रंगीत स्वप्न रंगवण्यास
विदेशात गेले उडूनी
येतील कधी पाहते वाट

पवित्र देवाचीया द्वारी
राहते उभी क्षणभरी
दुःख तयाला सांगते
हसतो गालातल्या गालात

अखेर आजारपणचा विचार
शेवाळ्यासम सारला दूर
नवोन्मेष आशा किरण
भारला मम आयुष्यात

युवा विज्ञानाचा झाला पाईक
तंत्रज्ञानाचे भूत माथ्यावर
माया सेवाव्रत गेला विसरुन
नवयुगीन झाला तो दानव

सुनीता पाटील
जिल्हा अहिल्यानगर

0 4 0 8 8 7